Comezamos unha serie de entrevistas coas que pretendemos coñecer polo miúdo como está afectando a corentena ás pequenas e grandes empresas do sector turístico e alimentario galego. Facémolo con Guillermo Martínez, propietario da adega Os Areeiros (IXP Ribeiras do Morrazo) que ten completamente paralizada a saída de botellas, pero aínda así consegue manterse optimista de cara a este ano.
Ata que punto vos está lastrando a corentena?
Dunha forma total, a nivel de ventas cero, tanto local como
provincial e nacional. Fas catro cousas puntuales na bodega que tiñas pendentes,
pero nada máis.
Entendo que dependías sobre todo da hostalería...
Eu o tema supermecados non o traballo, a maioría é hostalería.
Teño distribución en Madrid un pouco máis potente, catro cousas en Andalucía…
Ahora tiña previstas un par de entrevistas con distribuidores en Madrid e iso
ata novo aviso… E con respecto aos movementos locales, con bares e
restaurantes pechados non hai nada que facer.
Aínda que se queremos unha botella, sempre podemos tirar da venta online, non?
Teño sistema de venta online, aínda que é complicado, non
sae demasiado. Pero se alguén quere aproveitar pode comprar unhas botellas en http://osareeiros.com/bodega/, dende
logo.
Crees que este ano conseguirás darlle saída á túa produción?
É unha incógnita. Estes meses de marzo-abril é cando empezas
a ver como che vai ir o ano. Tendo todo bloqueado… Vamos a ser optimistas e
confiar en que este ano, se non se paraliza o Xacobeo, que haxa demanda. A
verdade é que as cousas deberían tirar. Ademais ao estar tan confinados, a
xente terá unha ansia un tanto diferente.
Confías na reactivación da hostalería unha vez remate o confinamento.
Efectivamente, eu confío un pouco nesa inquietude dos
cidadáns para recuperar o tempo perdido.
E o ideal sería que os consumidores aproveitasen para tirar máis do produto local...
Evidentemente, debería haber unha sensibilidade cara o
produto local, sobre todo por parte da restauración, que lle deran un plus. Debería ser así, aínda que a conciencia
do restaurador moitas veces non acompaña.