Congro seco en tempos de Cuaresma en Muxía


Muxía presume de ter unha interesante Semana Santa e un Venres Santo do máis gastronómico no que é posible non caer na tentación de pecar coa carne. Nesta fermosa vila da Costa da Morte, na actualidade o terceiro porto deportivo máis importante da provincia da Coruña, celébrase nesa data a Festa do Congro, un peixe en vías de extinción, pero que ten moita tradición na localidade do santuario da Virxe da Barca e das pedras máxicas.

O día da exaltación deste peixe terá lugar este ano o día 19 de abril, unha cita que acada a súa vixésimo terceira edición. Na anterior cita a organización preparou 1.000 racións de congro elaborado de distintos xeitos, en empanada, en salpicón, ao forno, en caldeirada… 

Tanta tradición ten o congro en Muxía qué o único lugar de península no que aínda se conservan dous secadoiros ao aire libre deste alongado e sabedeiro peixe. Esta tradición do secado ven de antiguo. Os bibilitanos, que é o xentilcio dos de Calatayud, comezaron a introducir o congro secos nos seus fogóns cinco séculos atrás. Esto foi así porque na localidade aragonesa había daquela unha potente industria soguera que suministraba cordas e cabos aos portos de España, entre eles o de Muxía.

Alí descubriron aos artesáns do congro e na viaxe de retorno facíano de cargado. Como fresco botaríase a perder en tan longa viaxe aos pescadores muxiáns ocorréuselles secalo, de xeito que non fose perecedeiro. Así xurdiu o vencello entre Muxía e Calatayud donde, ao igual que no resto de Aragón, é tradición consumilo con garabanzos e espinacas, o clásico potaxe de vixilia.