Miguel Mosquera Paans ven
de publicar "Ourense, dez mil anos nun xantar", un ensasio de
atropoloxía da alimentación que revisa os dez mil derradeiros anos da cociña
galega, a evolución dos alimentos, a tecnoloxía da conservación; receitas
antigas, etc. Éun estudo de antropoloxía da alimentación que versa sobre o
alimento e a súa evolución, tecnoloxía de conservación, receitas, usos e
presentacións, ó longo dos dez mil últimos anos, reflictindo unha imaxe da
Galicia interior e litoral.
|
A presente obra pretende constatar a importancia que o
alimento tivo de forma episódica nunha comunidade humana considerando a
diversidade de aspectos relacionados coas actividades do ser humano e a súa evolución
antropolóxica: desde as formas de nomadismo até a sedentarización, da caza e recolección
ao cultivo e pastoreo para garantir as necesidades esenciais de supervivencia, e
desde ese punto de inflexión observar o nacemento e desenvolvemento da
lexislación, tributación, conflitos bélicos, persecución, clandestinidade,
expansión, comercio e en definitiva socialización, que tivo sempre como orixe e
fundamento o alimento.
A diversidade de chans e microclimas; o crisol de culturas
que constituíu a provincia de
Ourense, porta de Galicia por vía terrestre, e na que desde
a antigüidade foi un incesante fluxo de pobos algúns de paso e outros para
quedar: tartesos, fenicios, astures, celtas, romanos, heteroxéneos bagaudas,
suevos, vándalos, visigodos, xudeus, viquingos, musulmáns de toda índole, desde
persas a bereberes, pasando por iemenís e árabes. Casteláns, franceses,
ingleses e máis recentemente o intercambio e mestizaxe xurdida a raíz da
emigración e actual inmigración, supoñen unha riqueza cultural e alimentaria de
proporcións inusitadas.